Kada je u drugoj polovini 1935 godine,u travničkom naselju Šumeće,pored hučne Plave vode,država formirala „Uboški dom“ sa tridesetak kreveta,vjerovatno je imala namjeru da se u njoj brine o onim najtežim slučajevima i zašto ne kazati najsiromašnijem sloju ljudi u općini Travnik.Desetak godina kasnije,završetkom Drugog svjetskog rata ,odlukom Okružnog Narodno –oslobodilačkog odbora Okruga Travnik,formira se Socijalna ustanova pod nazivom „Dom za stara i iznemogla lica“ i seli u Turbe,gdje ne ostaje dugo.Jer u proljeće 1946 godine,Dom se seli u zgradu Medrese na ulazu u Travnik,gdje je na raspolaganju 80 kreveta.Šest godina poslije,Dom se proširuje za novih tridesetak,a 1964 godine,zahvaljujući britanskoj fondaciji RYDER,gradi se još jedan objekt kapaciteta 45 kreveta ,za hronične bolesnike i nepokretne osobe,čime Ustanova u tri objekta dobija 155 kreveta.
U oktobru mjesecu 1968 godine Dom ponovo mijenja naziv i sada je „Socijalno-medicinska ustanova za zaštitu odraslih lica.Od 1969-1982 godine Ustanova je uz značajnu finansijsku pomoć Fonda za socijalnu zaštitu SR Bosne i Hercegovine.Fondacije RYDER,Skupštine opštine Travnik,te vlastitim sredstvima u naselju Pirota izgradila šest novih i za to vrijeme najsavremenijih objekata sa 116 soba,kapaciteta 290 kreveta.
Do 1992 godine.Ustanova posluje na principu samofinansiranja a u njoj se smještaju osobe iz cijele SFRJ.U maju 1992 počinje rat,kada dolazi do prekida platnog prometa i Ustanova ostaje bez finansijskih sredstava.Uz to od 76 radnika.njih 41 uglavnom stručnih,napušta Ustanovu i ljude o kojima su do tada brinuli.Onih 35,koji su ostali,preuzimaju obaveze i o štićenicima,koji su u Ustanovi,danonoćno,bez struje,vode,lijekova i pod kišom granata, brinu kao da su im najrođeniji.Zbog desetina hiljada prognanika iz Bosanske Krajine,medju kojima je veliki broj onih kojima je potrebna socijalna i zdravstvena njega,broj korisnika u Ustanovi,premašuje pet stotina.I svakom od njih bili smo DOM:
Završetkom rata,ponovo mijenjamo naziv i sada smo Dom za socijalno –zdravstvenu zaštitu odraslih lica „Naš Dom“ Travnik.O našim korisnicima,smještenim u jednokrevetnim,dvokrevetnim i trokrevetnim sobama,sa kablovskom televizijom i WI-FI signalom,dvadeset i četiri sata dnevno brine 85 radnika,kojima ovo nije posao,nego način života.Jer svima smo bili i ostali Dom,a Dom je porodica.A članovima porodice,treba frizer, brico, a ponekad zubar i ljekar, kako opće prakse, tako i specijalisti;hirurg,pulmolog,neuropsihijatar.Koji su im naravno osigurani.Jer zato Dom i porodica postoje.